Maximillian Maxwell Blake'in Evi

----

profesör 22 yaşındaydı ama hiç tutkusu yoktu....süpürgeyi öyle yavaş sürüyordu ki normalde Andrew un 15 dakikada geleceği yolu 1 saatte almışlardı. Sonunda ufukta ufak bir bahçesiyle beraber 2 katlı mütevazi bir ev gözüktü. Profesör heyecanla haykırdı İşte benim evim
Ev biraz bakımsız gözüküyordu...bir bekar evi için fena sayılmaz diye düşündü AndreW. Kendi odasından daha toplu olduğundan kesindi. Bahçeye iniş yaparlarken profesör hafifçe tökezledi. Bunu gören AndreW kahkahayı bastı. iniş takımları paslanmış mı moruk AndreW tekrar döndü ve eve baktı. Uzaktan küçücük gören evin minik pembe panjurları vardı.Bahçesinde envai çeşit bitki vardı. Çimler bakımsızlıktan uzamıştı. Bikaç günlük çaba ile birlikte burası bir saray yavrusuna dönüşebilirdi... Tam hayallerindeki gibi bi evdi...acaba içi nasıl diye düşünmeden edemedi...Profesörü arkadan onu izlerken yakaladı...

Yavaş yavaş ilerleyerek evine gelmişlerdi. Süpürgeyle yolculuk her zaman arnma sağlardı. Rüzgar suratına vururken anın tadını çıkardı. Baya bir vakit gittikten sonra mütevazi küçük evi görünmüştü. İniş için aşağıya yöneldiğinde altındaki süpürge tökezledi. Bu tökezleme çok hoşuna gitmiş olmalı ki arkadan Andrew İniş takımları paslanmış mı moruk. diye böğürdü. Max sadece gülümsedi. Bu çocuklar gerçekten zayıf nokta görünce abanıyorlardı. Aynı şeyi Max yapsa psikolojilerini yitirip delirirlerdi. Çünkü her zaman saçmalama halindelerdi.

Sonunda yere indiklerinde süpürgeyi yere atıp hızlı adımlarla kapıya gitti. Aslında anahtarla açardı ama gene üşengeçliği tutmuştu. Alohomora diyip kapının kendiliğinden açılmasını sağladı. Kapıyı tekmeleyerek açıp içeri girdi. Neyse ki ev fazla dağınık değildi. Tebessümü tüm yüzüne yayılmıştı. İçerdeki her şey bir hareket halindeydi. Etraftaki resimler ve hayatında gördüğü en güzel kadının tablosu. Duvarda büyük bir bölümü kaplıyordu. Yine de onu kaldırmayı asla düşünmemişti. Evdeki saat ayları ve yılları gösteriyordu. İç odalarda olan ev cini geldiklerini duymuş olduğundan içerden koşarak geldi ve burnu yere gelene kadar eğilip referans yaptı.

Max İşte burası... dedi arkadan gelmekte olan Andrew'e Pek harika sayılmaz ama....

Alohomora
anahtarları unutmuş olmalı ki kapıyı sihirle açıyordu...unutmak ne demek kesin kaybetmişti...İçeriye bir göz attı AndreW. Evde hiçkimse olmamasına rağman bütün eşyalar sürekli bir hareket halindeydi. Ev olması gerekenden daha düzenliydi, bu bakımdan AndreW takdir etti. Ev çok güzel bir zevkle döşenmişti. Duvardaki türlü türlü resimler AndreW un dikkatini çekti. Ne kadar çok resim vardı. Yemek yiyen şişman kadın, resim çizen kucağında tavşan oturan şişman kadın, tarlada çalışan çirkin kadın, temizlik yapan hizmetçi kadın......pis fetiş sapık diye içinden geçirdi AndreW..her yer şişman kadın portreleriyle doluydu...Birden gözüne karşıdaki en büyük tablo takıldı ve nefesi kesildi...
ÖLEN ANNESİNİN RESMİYDİ BU.....
AndreW annesini birden karşısında görünce şok oldu ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bugün olanlar artık ona fazla gelmeye başlamıştı...engin hayal gücü yine çalışmaya başladı....yoksa annesiyle maxy eskiden sevgililerdi ve AndreW onların gayrimeşruu çacoğuöuydu.....evet kesinlikle böyle olmalıydı, bu Maxayye karşı beslediği büyük sevgiyi çok güzel açıklardı.. AndreWun gözünde bir hayal belirdi

Ilık bir ilkbahar öğlesidir...kiraz çiçeği mevsiminin son zamanları iki aşıık bi kiraz ağacının altında buluşmuştur

Nayır bella....henüz evlenemeyiz....
Ama neden Maximillian....biliyorsun senin çocuğunu taşıyoorum...
Anlamıyorsun bellaaa arkasını döner hayallerim var benim...para biriktirip müthiş bir düğün yapacağım....üzgünüm...hayallerimi gerçekleştirmeden evlenemem....yeterince para biriktirince görüşürüz...

evet kesinlikle böyle olmalıydı....nasılda çözmüştü ama v.v
resmin yanına yürüdü

profesör....siz annemle tanışıyormuydunuz
resmin yanına geline hıçkırıklarını tutamadı AndreW