Yeniden o parlak ışığı ile sapsarı güneş doğmuştu. Xenia bu gününde sıradan bir gün olacağını düşünüyordu. Yatağından kalktı ve banyoya yöneldi. Elini yüzünü yıkadıktan sonra ablası Amélié ile birlikte kahvaltısını yapacaktı. Elini yüzünü yıkadı ama ablası kahvaltıyı hazırlamamıştı. Nedenini düşündü ama ablası hiç böyle yapmazdı. En sonunda uykudan gerilemiş kafasına ablasının yatağına bakmak geldi. Ablasının yatağına baktığında onu bulamamıştı. Böyle bir şeyle ilk kez karşılaşıyordu. Ne yapacağı hakkında hiç bir fikri yok tu. En iyisinin dışarı çıkıp aramak olduğunu düşündü. İlk önce bahçeye çıkıp bakmaya karar verdi. Bahçede Saçları dağalmış ve gözlerinin altının mosmor olan birini görünce hortlak gördüğünü sanıp hemen yanındaki koltuğun arkasına saklandı. İyice bakınca ablası olduğunu anladı ve hemen yanına gitti.
-Bu ne hal Amélié?
Ablası cevap vermiyordu. Ne olmuştu ablasına? Tekrar sordu:
-Bu ne hal Amélié?
Okul hayatı ablasını çok yoruyordu. Yine geç yatmış olmalıydı. Her halde tepki vermemesinin sebebi buydu. Ablasının elinden tutup onu içeriye götürmek istedi ama ablası çok ağırdı nasıl götürecekti. Ablası hrgün bir ton şey yiyordu normaldi böyle ağır olması. Xenia zar zor ablasını içeriye taşımıştı. Ablasını bir kaç kez tokatlamıştı ama ablası hala tepki vermiyordu. Ne olmuştu ona? Xenia'nın ablasından başka kimsesi yoktu. O ölürse ne yapardı. Bu karmaşık düşünceler içinde ne yapacağını hala bulamamıştı. En sonunda bir Şifacı’yı aramak aklına geldi. Telefonunu nereye atmıştı ki. Kesin çöp kutusundadır diyip çöp kutusuna yöneldi. Telefonunu çöp kutusundan cıkarıp Şifacı’yı aradı.
Xenia tam Şifacı’yı ararken ablası kendine geldi. Hemen telefonu bi köşeye bırakıp ablasının yanına koştu:
-Abla... Abla... İyimisin?
Amélié:
-Evet...Ne oldu bana?
Xenia:
-Bilmiyorum... Sabah kalktığımda seni yatağında bulamadım. Önce evi aradım ama sen yoktun. Seni çok merak ettim ama hiç biyerde yoktun. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sürekli ne yapmalıyım diye düşünüyordum. Sonunda dışarı çıkıp seni aramak aklıma geldi.
Amélié:
-Benim salak kardeşim! Bunu neden daha önce akıl etmedin?
Xenia ablasını ilk kez böyle sinirli görüyordu. En iyisinin içeri gidip oturmak olduğunu düşündü.
İçerde kendi kendine sihir yapmaya çalışıyordu. Çalışırken odasındaki küçük vazoyu kırınca ablası gümbürtülü bir şekilde merdivenlerden çıkıp:
-Sen ne yaptığını zannediyorsun? Diye çıkıştı.
Xenia kem küm ediyordu. Ablası:
-Seni küçük fare! Çabuk çık bu odadan!
Xenia ablasının bu halina çok şaşırıyordu. Ablası daha fazla kızmadan odadan çıktı. Artık şifacı Jessica'yı aramanın vakti gelmişti. Ablası görmeden telefonu bulmalıydı. Gene nereye atmıştı telefonunu. Yatağın altına doğru yöneldi. Telefonunu bu seferde oraya atmıştı. Hemen Şifacı Jessica'yı aramalıydı. Sonunda Şifacıyı arayabilmişti:
-Jessica bana yardım etmelisin ablama bir şeyler oldu.
Jessica:
-Ablana ne oldu Xenia?
- Bilmiyorum. Her zamankinden daha farklı tepkiler gösteriyor.
-Hemen buraya gelmelisin Jessica
Jessica:
-Tamam, hemen geliyorum.
Jessica sonunda eve gelmişti. Amélié’yı Muayene ettikten sonra Xenia'ya dönüp:
-Ablana büyü yapmışlar, dedi.
Xenia:
-Ne büyüsü?
Jessica:
-Bildiğin büyü işte!
Xenia:
Neden bağırdığını anlamış değilim Jessica.
Jessica:
-Özür Dilerim Xenia. Ablanı büyünün ektisinden kurtarmak için Buyiruss otu toplaman gerekiyor.
Xenia:
-Peki ama o otu nerede bulabilirim?
Jessica:
-Ölümcül Dağın tepesinde...
Xenia:
Ne? Ama... Ama orası çok tehlikeli bir yer o otu asla ordan alamam.
Jessica:
-Ablanın büyünün etkisinden kurtarmak için bunu yapmalısın!
Xenia:
-Peki, bunu yapacağım!
Xenia hemen yola çıktı. Orası çok tehlikeliydi.Bunun farkındaydı ama ablası için bunu yapmalıydı. Aradan kaç hafta geçdi ama Xenia gelmedi.Herkez onun öldüğünü düşünüyordu. Zaten o dağa giden hiç kimse geri dönememişti o küçük kızmı geri dönecekti? Ama ertesi gün Xenia eve geldi hemen şifacıyı bulmalıydı!Şifacıyı arayıp haber verdi. Şifacı günler süren çalışmaların ardından o iksiri yapmıştı.Şimdi O iksiri ablasına içirmeliydi. Ama o da ne? Ablası yatağında yoktu. Artık ablasının yatağında olmadığında nerde olduğunu biliyordu. Onu yine bahçede buldular. Hemen iksiri içirdiler. Xenia eski ablasını tekrar bulduğu için o kadar mutluyduki…
Konu: Xenia Lessie Silverman 
Cuma Ağus. 28, 2009 7:08 am
