Köşedeki masa.

Bazı günler, “Keşke yatağımdan çıkmasaydım.” dediğiniz günler olur. Sabah sıcacık yatağınızdan çıkmak, eziyet gibidir. 5 dakika daha diye kendinizi kandırıp bir daha kalkmak istemezsiniz. Fakat büyüyünce bu imkânsızlaşıyordur. Daha mı zeki oluyorsunuz, yoksa ikna yeteneğiniz mi azalıyor bilinmez, kalkıyorsunuz o güzelim yatağınızdan.

Bu olay yazın daha da çok geliyordu Max’ın başına. Çünkü tatildi. Kafasında tatil ve uykuyu aynı anlama sokmuş biriydi o ama evde durmak istemiyordu. Aile, iş, cinler derken ev dayanılmaz bir hale geliyordu. Kalabalık ve gürültünün içinde olmak zaten hep boğmuştu onu. Evinde bile rahat olamamaya başlaması da tuz, biber olmuştu. Sonunda bunların hepsi fobiye dönüşecekti. Bu olmadan önce evlenip, çocuk sahibi olmak aklına gelen en iyi fikirdi. Karşısına bir de güzel bir bayan çıksa… Ne yazık ki her şey bu kadar kolay olmuyordu. Evden amaçsızca çıktığını sanırken Hogsmeade’nin kalabalık sokaklarında yürürken anlamıştı. Aslında kendini etrafa göstermeye çıkmıştı. İşte bu, garipsemesine yol açtı. Biraz da olsa kendinden tiksinmişti.

Düşüncelerine devam edip, bu tiksinmeyi üstünden atmak için gözleriyle, girecek dükkân aradı. Önündeki ilk kapıya dalacaktı ki bir kol onu omzundan tuttu ve sertçe geriye çevirdi. 1-2 saniyelik şoktan sonra bu adamın 5 galleon borcu olduğu David Kruchers olduğunu fark etti. Bu adam amma da cimri bir adamdı. 5 galleon için 1 ay peşinden koşmuştu. Her seferinde de üstünde para taşımadığı anlardı. Neyse ki bu gün yanında parası vardı. “Vay… Vay… Kimleri görüyorum, Profesör. Blake.” Bu alaylı ses tonu borç için konuşmaya başladığını gösteriyordu. Max sadece gülümsemekle yetindi. “Bir Profesör olarak borçlarınızı hemen ödemek istersiniz, ha? Çocuklara iyi örnek olmak istersiniz.” Adam eğer daha fazla konuşursa kötü şeyler olacağını düşündü bir an ve cebinden 5 galleonu çıkarıp adamın eline koydu. “Umarım artık mutlusunuzdur Bay. Kruchers. Şimdi izninizle” deyip arkasına döndü. Hızla içeri girip en köşedeki masaya oturduktan sonra buranın Üç Süpürge olduğunu anlamıştı. Bu yüzden kendi kendine kıkırdadı.

Kafasında yığınla düşünce vardı. En büyük düşünceside yakında Hogwarts'ın açılmasıydı. Artık eskisi kadar rahat olamayacaktı. Etrafta koşuşturan öğrenciler, derslerle ve okulla ilgili sorunlar peşini bırakmayacaktı. Aslında Müdirelik ona göre bir iş değildi. Neden seçtiğini hiç bilmiyordu. Onun önceki hayalleri küçük bir dükkan açıp barmen olmaktı. Şimdi ise büyücülük tarihinin en iyi okullarından birinde müdirelik yapıyordu. Bunu bir daha düşünmeliydi. En azından şimdilik. Okul kapalıyken gününü gün etmeye karar vermişti. Takılabileceği en iyi yerlerden biride üç süpürgeydi. Etrafına bakındı. Soğuk bir gündü. Kapıyı açtığı anda sıcak hava yüzüne çarptı ve başı döndü. Masa arayışına girdi. Daha doğrusu takılıcak biri arayışındaydı. Bugünlük birini bulmalıydı. Etrafı süzerken yine yalnız oturan biri takıldı gözüne.

Bu Max'tı. Hogwarts'ın iksir profesörü. Onu sokakta bulmuş gibi almıştı işe. Yine yalnız başına oturuyordu. ''Anlaşılan bu herif yalnızlık seviyor.'' diye geçirdi içinden. Dejavu gibi olucaktı. Max yine yalnızdı ve Amélié yine onunla oturma teklifi edicekti.
''Ooo... Kimleri görüyorum? Max, eşlik edebilir miyim?''
Cevap beklemeden yanına oturdu ve hafifçe Max'ı süzdü.

İstemeden etraftaki masalara göz gezdirdi. Bunu aslında güzel bir bayan aramak için yaptığını fark ettiğinde, içinde tekrar bir iğrenme oluştu. Fakat, iki masa ötedeki bayanı gördüğünde herşey değişti. Bayan da ona bakıyordu. Gerçekten çekici bir hatundu. Daha önce hiç kadın görmemiş gibi bakmaktansa, gözlerini kaçırdı. Eliyle oynadığı peçeteliğe bakarken, suratına utangaç bir ifade verdi. Kadınlar buna bayılırdı.

''Ooo... Kimleri görüyorum? Max, eşlik edebilir miyim?''

Bu sesle yerinden zıpladı. Bu gün bütün insanlar ödünü koparmak için anlaşma yapmış olmalılardı. İlk başta o korkunç adam, şimdi de bu çok yakından tanıdığı yaşlı kadın. Amélié'nin geldiğini fark etmediği için saklanma şansı bile olmamıştı. Nefesini düzenlemeye çalışırken kadın zaten yanına oturmuştu bile. Hem de daha demin bakıştığı bayanla arasına oturmuştu. İçinden şansına sövdü. Herhalde deminki kadın da Amélié yanına geldi diye, randavulaştığı bir sevgilisi olduğunu düşünmüştü. Tekrar o okul hayallerini yıkıyordu. Bunları boşverip Amélié'yle uğraşmanın psikolojisi için en iyisi olacağını düşünmeden edemedi.

Silverman... Ne hoş bir süpriz. Ben de seni hiç beklemiyordum.

Gözleriyle Max'ı süzerken içinden *Sanırım Max'ın yeni şansını kaçırdım.* diye geçirdi. Max gerçekten çekici çocuktu ve az önce baktığı kıza ciddi manada kesermiş gibi bakıyordu. Aslında Amélié'nın Max'ın yanına oturma sebeplerinden biride kızla bakışmalarını kesmekti. Amélié kendine bayılıyordu. Gerçekten çok kötüydü. Max ona gelecekle ilgili planlarından bahsetmişti. Planlarında biriyle evlenip evine çekilmek vardı. Ama Amélié yaşadığı süre buna izin vermeyecekti. Evlilikten nefret ederdi. İnsanların saçma bir şekilde sonsuza kadar beraber olması. Çok şaçma bir düşünceydi. Max'ın evlenmesine izin vermeyecekti. Onu kızlardan uzak tutmalıydı. Max'ın neler düşündüğü yüzünden okunuyordu. Ya Amélié'ya ya da şansına sövüyordu.

Silverman... Ne hoş bir süpriz. Ben de seni hiç beklemiyordum.

Anlaşılan Max Amélié'la biraz uğraşmak istiyordu. Ama Amélié buna izin vermezdi. Max'ın sinirlenmiş ama yeni bir eğlence arayan suratına baktı. Sinirli görünmeye çalışıyordu ama içinden gelmiyordu. Hafifçe gülümsedi. Bu daha çok sinsice bir gülüştü. Gözlerinde alevler parlıyordu.

Max, Silverman'da nerden çıktı şimdi? Yoksa birini mi bekliyordun tatlım?

İşte bu tam aradığı cevaptı. Max'ı kızdırabiliceği en iyi cevaptı. Tatlım demesi Max'ı delirtecekti. Amélié'nın yüzündeki hafif tebessüm büyük bir gülücüğe dönüştü. Max onunla uğraşmaya çalışabilirdi ama Amélié bunun altında kalmazdı. Nedense bu çocukla uğraşmayı seviyordu. Sonra garson kızın sesiyle hafifçe irkildi.

Bir şey ister miydiniz?

Amélié içinden kızı sövdü. Şimdi bunun sırası değildi. Ama Max'a onu sarhoş edicek bir şey içirip ağzından bütün doğruları alabilirdi. Şu an sırası değildi, önce ayık olan Max'la biraz sohbet etmek istiyordu. Daha doğrusu Max'ı sinirden çıldırtmak istiyordu. Max şu an para toplama sürecinde olduğu için Amélié'ya fazla bir şey diyemeyecekti. Çünkü profesörlük onun için yapabileceği en iyi işlerdendi. Yani en uygunu.

Dedikleri üzerine Amélié'nin sinsice sırıtması bir meydan okuma demekti. Bu kadınla laf dalaşına girmek çok eğlenceli oluyordu. Ne yazık ki Max havasında değildi. Daha demin hayatının kadınını kaçırmış olabilirdi. Neden hep böyle anlarda işler sarpa sarar bir türlü anlamıyordu. Gerçekten bu aralar bir sevgilisi olsa harika olurdu. Parayı onla beraber toplarlardı. Hem bu aralar çok yanlızdı. Ailesinin yanında kalmak acı veriyordu. 22 yaşına gelmiş ve hala ailesiyle yaşıyor. O kadar garip gelmese de Max'a çok koyuyordu. Şimdi de bu kadın çıkmıştı. Sanki hayatını ve tüm amaçlarını yerle bir etmek için gelmiş gibi karşısında oturuyordu. O sırıtmasına nefretle dolu bir bakış fırlatmıştı ki kadın konuştu.

Max, Silverman'da nerden çıktı şimdi? Yoksa birini mi bekliyordun tatlım?

Tatlım? İşte bu iş gerçekten iğrençleşmişti. Kadının tebbessümü sinsi bir sırıtışa dönüşürken, Max'ın suratındaki nefret de iğrenmeye dönüşmüştü. Kadının yaşıyla ilgili konuşucaktı. En zayıf noktasına dayanmak baştan bir galibiyetin habercisiydi. Ağzını açp tam konuşacakken garson kız sözlerini ağzına dizdi.

Bir şey ister miydiniz?

Kızın geldiği için mutlu değildi ama güzel alkollü bir içecek harika olurdu. Hem bu kadını kaldırmak daha da kolaylaşırdı. Hogwarts müdiresi olmasına rağmen çok çocuksu bir kadındı ve zaten Max'ın da hayatı çocuklarla uğraşarak geçiyordu. Aklından "Derslere de kaymak birasıyla girsem?" düşüncesi geçti. O zaman daha rahat olurdu. Fakat zaten Max derslerde rahattı. Daha da rahatlaşırsa, derslere pijamayla falan girmesi gerekirdi herhalde. A-alkollü birşeyler güzel olur. demekle yetindi. Garsonlar en iyisini getirirdi zaten.

Max'ın gözlerinden Amélié'ya iğrenerek baktığı belli oluyordu. Nasıl olsa o da bir erkekti. Kızları anlayamazdı. Ona savaş açtığını sanıyordu. Savaş falan Amélié'nin umrunda değildi. Sadece okullar açılmadan biraz eğlenmek, gününü gün etmek istiyordu. Garson kızdan bir şey isteyeceğini sanmıyordu. Ta ki Max'ın cevabını duyana kadar.

A-alkollü birşeyler güzel olur.

Demek alkollü bir şeyler alacaktı. Bu Amélié için iyi bir şeydi. Garson kız Max'ı kesiyordu ve bu Amélié'nın hoşuna gitmedi. Max'ın kız aramasına gerek yoktu. Çünkü kızlar Max'ı buluyordu. Garson kıza çok sert bir bakış atınca kız hafifçe irkildi. Amélié kızın bir an önce defolup gitmesini istiyordu. Tam bunları aklından geçirirken kız Max'a bir bakış atıp kıvırarak döndü. İçinden kıza çok büyük laflar saydı. Bu kadarıda fazlaydı. Kız resmen Amélié'yı görmezden gelmişti.

Paçavra! Buraya bakar mısın?

Kız bu lafı duymaya alışık olmalı ki arkasını döndü ve Amélié'ya baktı. Amélié kıza bir pis bakış daha fırlattı. Kız gitmeden ne içmesi gerektiğini düşünse iyi olacaktı. Yoksa kız yine arkasını dönüp gidecek ve Amélié'yı yok sayacaktı. Amélié buna asla katlanamazdı. Göz ucuyla Max!a baktı. Max olanları önemsemiyor gibi gözüküyordu ama ne olacağı belli olmazdı. Hafifçe garsona baktı.

Max'a ne getireceksen bana da ondan canım.

Amélié'ye bakmaya devam ediyordu. Fakat Amélié başka şeylerle ilgileniyor gibiydi. Kadının bakışlarını takip edince garson kızın kendisine baktığını gördü. Fark etmemişti. Tam gülümseyecekti ki. Amélié kıza bir bakış fırlattı. Bu kadın gerçekten hayallerini yıkmak için gönderilmiş bir şeytandı. Pes edip, bakışlarını peçeteliğe çevirdi. Peçeteleri düzgün koyamamışlardı. Bu yüzden düzeltme isteği duydu. Hepsini içiçe sokup tekrar peçeteliğe koydu. Sonra parmaklarıyla masada ritim yaparak Amélié'ye döndü. Bu arada Amélié "Max'a ne getireceksen bana da ondan canım." diye çemkirdi.

1-2 saniye duraksadı,sonra kendine hakim olamayıp kıkırdamaya başladı. Neden Max'a ne getiriceksen dedin ki? Adımı biliyor mu o kadın? Gerçekten komiksin Silverman. konuşurken hala gülüyordu. Sonra gülüşünü daha da sinsileştirip Bunamaya mı başladın yoksa? diye ekledi. Keyfi yerine gelmiş gibiydi.

Kafasını biraz yana yatırınca daha önce bakıştığı bayanın hala onlara baktığını gördü. Suratındaki gülümseme daha da yayıldı. Bu gülümseme daha çok o kadına atılan bir bakış gibiydi. Tam Amélié ile uğraşmaya dönecekti ki kadının da gülümsediğini gördü. Şimdi sadece Amélié'den kurtulup hatunun yanına gitmeliydi. Ama bu zor gibi görünüyordu.

Garson ilerlerdi ve gözden kayboldu. Max sinirlenmiş gibi görünüyordu. Max'ın gözleri hafifçe önündeki peçeteliğe kaydı ve peçeteleri düzeltti. Amélié tam Max'ı bu aralar çok dikkatli gördüğünü söyleyecekti ki Max konuşmaya başladı. Konuşmadan önce hafifçe kıkırdıyordu. Sanki kendini zor tutuyormuşçasına...

Neden Max'a ne getiriceksen dedin ki? Adımı biliyor mu o kadın? Gerçekten komiksin Silverman.

Bu arada Max'ın sinsi gülüşü Amélié'nın gözlerinden kaçmamıştı. Anlaşılan Max eski formunu geri kazanmıştı. Ama Amélié'ya dayanamayacaktı. Amélié Max'ın sinsi gülümsemesine sinsi bir şekilde karşılık verdi. Nasıl olsa kozlarını paylaşıyorlardı. Amélié yapabileceği her şeyi yapmalıydı. Bunları düşünürken Max kıkırdamasına bir ara verip konuşmaya devam etti.

Bunamaya mı başladın yoksa?

Amélié buna çok kızmıştı ama belli etmiyordu. O hep iyi bir oyuncu olmuştu. Oyunculuğunu sergileme zamanıydı. Sinsi gülümsemesine devam etti. Max onunla başa çıkabileceğini mi sanıyordu? Öyleyse fazla yanılıyordu.

Ya tatlım. Evet artık ana kucağını bıraktım bitanem.

Son sözleri fısıldar gibi söylemişti. Bu kulak tırmalayan sesi kimsenin hoşuna gitmezdi. Bu Max'ı deli edecekti. Üzerine çarpıcı sözleri, bugün çok eğlenceli geçeceğe benziyordu...

Dışarıdaki hava öyle sıcaktı ki. Andrew sıcaktan bezmiş bir biçimde yürüyordu. Artık nefesi kesilmeye başlamış, başlangıçtaki ritmini yavaş yavaş kaybetmiş ve tıkanmıştı. Bu yaz gününde en güzeli kaymak birası olurdu.
Derken yanından bir adam geçti. Sonunda 5 galleonumu alabildim, koskoca hogwarts profesörü olmuş ama hala borcuna sadık değil, şu Maximillian da amma... Andrew arkasına dönüp baktı. Orta yaşlarda bi adam bu sıcakta nasıl becerebildiğini anlamadığı bir biçimde hem tempolu yürüyor hem söyleniyordu. BAKAR MISINIZ BAYIM? "BAKARIM! " Bu sıcak havanın altında bu buz gibi espri iyicene terletmişti. Az önce profesör Blake den bahsediyordunuz, onu nerde bulabilirim? Adam yüzüne baktı. Evet gerçektende çirkindi. Kahverengi gözleri sıcaktan pörtlemiş, siyah saçları ter ve daha birçok maddeden dolayı yağlanmıştı. Profesörcüğün üç süpürgede. Yanındada müdüre hanımınız var. Ne sempatik kadın bir gülüşü var dünyaya neşe saçıyor sanar..
Evet. Üç süpürge. Profesör ordaydı, üstelik oranın kaymak birasıda süperdi. Gerçi o müdüre cadısı sorun çıkarıcaktı. Hiç sevememişti o karıyı. Sürekli profesörün etrafında pervane gibi dönüyor, her fırsatta sarkıyor ve adamcağızı huzursuz ediyordu. Yaşına göre bi hayli çapkın sayılırdı. Farketmeden koşmaya başlamıştı. Bir anda kendini üç süpürgenin loş ve tozlu ortamında buldu.
Profesör blake ve çapkın ihtiyar bi masada konuşuyorlardı. Zavallı profesörün yüzünden çektiği işkence belliydi; ama işkence çekerken bile çok hoş gözüküyordu. Onu hemen kurtarmalıydı. Yan taraftaki vazodaki tüm suyu kaşla göz arasında üstüne döküverdi. Bunu gören garson kız hafifçe kikirdedi ama Andrew bunu önemsemedi
Profesööööör! Profesöör! Sizi bulmak için tüm Hogsmeade'i koşmam gerekti, 1 saattir koşuyorum. Verdiğiniz ödevle ilgili çok önemli ve acil sorularım olacak. tamamdır, bu profesörü o çapkın ihtiyardan kurtarırdı ama Andrew daha fazlasını istiyordu
Acaba birkaç saatinizi bana ayırabilir misiniz?

Ya tatlım. Evet artık ana kucağını bıraktım bitanem.

Uyuz olmuştu ama gene de gülmeye devam etti. Hiç birşey söylemezse yendiğini düşünüp onu biraz rahat bırakabilirdi ya da iğnelemeye devam edecekti. Hiç birşey kaybedemiyeceği için bu iyi bir fikir gibi geldi. Sonra aniden bu gün 3. kere kerinden korkuyla sıçradı. Profesööööör! Profesöör! Sizi bulmak için tüm Hogsmeade'i koşmam gerekti, 1 saattir koşuyorum. Verdiğiniz ödevle ilgili çok önemli ve acil sorularım olacak.

Gelen bina sorumlusu olduğu Gryffindor, 4. sınıftan Andrew Crimsonly'di. Kurtulduğu için çok memnun olmuştu ama tatilde, bir öğrenciyi görmekten daha çok hoşlanmadığı diğer şey de ona ders hakkında soru soran bir öğrenciydi. Bay Crimsonly, ne hoş süpriz... Biz de sizi hiç beklemiyorduk. dedi sırıtarak. Bu iki kişi sayesinde Üç Süpürge'nin tüm müşterileri adını ve işini öğrenmiş oldular.

Acaba birkaç saatinizi bana ayırabilir misiniz?

Hem de birkaç saat! Düşününce burda iğnelenip, sapık gibi bir bayan aramaktansa, bir öğrenciye iksir anlatmak daha cazipdi. Şansına biraz daha sövdü ve Amélié'ye bakarak ayağa kalktı. Üzgünüm Silverman, ama tatilde bile bu bücürler rahat bırakmıyor. Eğer Heath'ıı görürseniz Bulgarların, Hırvatları yendiğini ve bahsi kaybettiğini de söylersiniz. Sonra görüşürüz. dedi ama okul açılana kadar görmek istediğini sanmıyordu. Andrew'e döndü. Hangi ödev konusun da yardım istiyorsun bakalım? dedi bir yandan da çocuğu hemen dışarı çıkmak için itikliyordu. Dışarı çıktıklarında gülümsedi.

Normalde dersle ilgilenmezsiniz. Beni aramanızın gerçek nedeni nedir?

Bay Crimsonly, ne hoş süpriz... Biz de sizi hiç beklemiyorduk Aslında Andrew'de beklemiyordu ama bir anda kendini burda buluvermişti işte. Biraz fazla abartmış ve bağırarak konuşmuştu ama işe yarayacak gibiydi Üzgünüm Silverman, ama tatilde bile bu bücürler rahat bırakmıyor. Eğer Heath'ı görürseniz Bulgarların, Hırvatları yendiğini ve bahsi kaybettiğini de söylersiniz. Sonra görüşürüz

BÜCÜR!!!! Andrew o lafın kendisine yöneltildiğine inanamıyordu. İşte şimdi kızmıştı aralarında sadece 6 yaşcık vardı ama bücür diye adlandırılmıştı. O kadar sinirlenmişti ki profesörün onu kapıdan dışarıya itiklediğini (!) farketmedi bile
Hangi ödev konusun da yardım istiyorsun bakalım?
Aha! Faka basmıştı. İşte bu konuda düşünmemişti şimdi ne demeliydi? Niye gülümsemişti? Yoksa bir oyun oynadığını anlamışmıydı? Rezil olmuştu ve ne yapacağını bilmiyordu. Doğaçlama takılmak en iyisiydi.
Profesör. Bu hava ders için fazlasıyla iyi daha eğlenceli bişey yapmak istermisiniz? Benim gibi bücürler arasında zonkonun şaka dükkanı popülerdir. Oraya gitmek ister misiniz?
İyicene rezil olmuştu. Yanakları kızardı. Annesi hep kızarınca çok sevimli olduğunu söylerdi. Mahcup bir şekilde gülümsedi.

Profesör. Bu hava ders için fazlasıyla iyi daha eğlenceli bişey yapmak istermisiniz? Benim gibi bücürler arasında zonkonun şaka dükkanı popülerdir. Oraya gitmek ister misiniz?

Bu çocuk zaten okulda da derslerle ilgilenmiyordu. Ama bu çocuk onu kurtarmıştı. Ona borçluydu. Borçlarını ödemenin çok önemli olduğunu zaten 1 saat önce falan öğrenmişti. Yüzündeki gülümsemeyi bozmadı ve kaderine boyun eğdi. Tamamdır Crimsonly. Şaka dükkan'ı diyorsun, ha? Oraya gitmeyeli çok oldu. İşlerden vakit olmamaya başladı. dedi sonra çocuğa bakıp göz kırptı. Hem belki eğlenceli olabilirdi. Dükkanın sahibi de, onu görmeye gelmiyor diye Max'ı çok sıkıştırıyordu.

Fakat asıl merak ettiği şey, Andrew'in yaz tatilinin ortasında onu araması olmuştu. Hem de nedensizce. Şaka dükkanına doğru yürürken, bunu kesin soracaktı ama ilk önce buradan uzaklaşmalılardı. Yoksa Amélié ani bir karar verip peşlerine takılabilirdi. Andrew'i de çekerek hızlı hızlı yürümeye başladı.